Цікавы, захапляльны сюжэт адразу заваюе ўвагу юнага чытача – аповед у «Прыгодах Бульбобаў» (1977) вядзецца ад імя... сабачанят. З мяккім гумарам аўтар расказвае, як маленькія істоты адкрываюць для сябе такое вялікае і складанае жыццё.
Працягам аповесці «Прыгоды Бульбобаў» стала аповесць «Як на нашы імяніны...» (1983). Гэтае мастацкае палатно вызначаецца ўменнем аўтара з любоў’ю і шчырай усмешкай гутарыць з дзецьмі пра клопаты і праблемы, якія хвалююць кожнага юнага чытача. Тут гаворка і пра ўзаемаадносіны дзяцей, і пра ўзаемаадносіны дзяцей і дарослых, і пра стасункі дзяцей з прыродай, і шмат яшчэ пра ўсё тое, што так цікава пазнаваць малодшым школьнікам.
Абодва творы з ілюстрацыямі мастака Ўладзіміра Пашчасцева.
Продолжением повести «Приключения Бульбобов» стала повесть «Как на наши именины...» (1983). Это художественное полотно выделяется умением автора с любовью и непритворной улыбкой говорить с детьми про заботы и проблемы, которые волнуют каждого юного читателя. Тут речь и про взаимоотношения детей между со собой и со взрослыми, и про отношения детей к природе, и много еще всего про то, что так увлекательно познавать младшим школьникам.
Оба произведения с иллюстрациями художника Владимира Пощастьева.